Το κήρυγμα της Κυριακής
«Τούτο το γένος εν ουδενί
δύναται εξελθείν ει μη εν εν προσευχή και νηστεία» (Μαρκ. 9,29)
Ο Κύριος μας αγαπητοί, με τη
σημερινή ευαγγελική περικοπή, μας γνωρίζει και μας διαβεβαιώνει ότι ο εχθρός, ο
αιώνιος και άσπονδος, ο αρχέκακος δράκων, ο διάβολος, ο οποίος μισεί τον
άνθρωπο του Θεού και «ως λέων ωρυόμενος» ζητεί να τον καταπιεί, μπορεί εύκολα
να νικηθεί και να συντριβεί. Αρκεί ο άνθρωπος, ο Χριστιανός να χρησιμοποιεί τα
δύο όπλα τα οποία του συνιστά. Ποια είναι αυτά; τα ακούμε στο ιερό Ευαγγέλιο. Ο
Κύριος μας κατεβαίνοντας από το όρος Θαβώρ μετά τη Μεταμόρφωσή Του και αφού
θεράπευσε έναν δαιμονισμένο νέο, είπε στους μαθητές Του: «αυτό το είδος των
δαιμονίων δεν βγαίνει με τίποτα άλλο, παρά με προσευχή η οποία συνοδεύεται με
νηστεία».
Ιδού τα όπλα μας τα ισχυρά αγαπητοί. Προσευχή και
νηστεία. Όπλα τα οποία κατ΄ εξοχήν προβάλλει και χρησιμοποιεί η κατανυκτική
περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που διερχόμαστε. Σε αυτά τα όπλα ας
αφιερώσουμε λίγες απλές σκέψεις για να τα αγαπήσουμε και να τα φέρουμε ση ζωή
μας περισσότερο.
Η προσευχή πρώτα. Εμείς οι σύγχρονοι Χριστιανοί επηρεασμένοι,
δυστυχώς από τη υλιστική, την εγωιστική και την χωρίς Θεό ζωή και νοοτροπία των
πολλών, μάθαμε να εξαρτούμε τον εαυτό μας από επίγειους παράγοντες. Την ζωή μας
και την πρόοδό μας από τα χρήματα και τα κέρδη μας από την εργασία μας, από τη
θέση που θα καταλάβουμε, από τους ισχυρούς του κόσμου στους οποίους
στηριζόμαστε, ακόμη από την επιστήμη και τις εν γένει ικανότητές μας.
Δεν έχουμε κατανοήσει ότι είμαστε αδύναμοι άνθρωποι, ότι
έχουμε περιορισμένη σκέψη, περιορισμένη αντοχή της καρδιάς μας, ανίσχυρη
θέληση. Πώς, έτσι θα μείνουμε ισχυροί και ανίκητοι εμπρός στους κινδύνους και
τους εχθρούς του σώματος και της ψυχής μας;
Δεν έχουμε πιστέψει, δεν έχουμε κατανοήσει ότι έχουμε Παντοδύναμο,
Αιώνιο, Παντογνώστη και Πάνσοφο Πατέρα, ο οποίος είναι αγάπη και μας αγάπησε
μέχρι Σταυρού και θανάτου. Πώς είναι δυνατόν ο Πατέρας που τόσο μας αγαπά να
μας αφήσει αβοήθητους, όταν του ζητήσουμε βοήθεια;
Έχουμε τόσα προβλήματα. Ατομικά, οικογενειακά, κοινωνικά.
Πάνω απ΄ όλα όμως έχουμε ψυχή αθάνατη, η οποία έχει προορισμό να αγιασθεί και
να ζήσει στην αιωνιότητα. Πώς θα λυθούν τα προβλήματά μας; Πώς η ψυχή θα
νικήσει τον αδυσώπητο εχθρό της, το διάβολο και την αμαρτία που εκείνος φέρει,
αν δεν είναι ισχυρή και δεν έχει την βοήθεια, τη χάρη του Θέου μας. «Ψυχή μη
κινούσα εαυτήν εις προσευχήν νεκρά και αθλία και δυσώδη γίνεται» λέει ο ιερός
Χρυσόστομος, ακριβώς γιατί μένει ανίσχυρη και παρασύρεται στον κατήφορο της
αμαρτίας.
Αν δεν προσεύχεται ο Χριστιανός η ψυχή του δεν παίρνει
δυνάμεις από τον Θεό και έτσι σιγά – σιγά εξασθενεί, φθίνει, αργοπεθαίνει. «Η
προσευχή που γίνεται με πόθο προς τον Θεό», λέει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος,
του οποίου σήμερα την ιερά μνήμη τιμούμε, «δίνει δύναμη ώστε συνάπτει, ενώνει
τον άνθρωπο με τον Θεό και τον δένει αχώριστα μαζί Του». «Έτσι», συνεχίζει
«εμποδίζει τις προσβολές και τις θλίψεις, που φέρουν οι δαίμονες και θραύει,
συντρίβει τους πολεμίους εχθρούς».
Ο ίδιος ο
Κύριος μας είπε στους μαθητές Του στον κήπο της Γεσθημανής «Γρηγορείτε και
προσεύχεσθε ινα μη εισέλθετε εις πειρασμόν». Όποιος Χριστιανός προσεύχεται,
ενώνεται με τον Θεό μας, γίνεται πανίσχυρος, παντοδύναμος χάριτι Θεού, άρα
ανίκητος από τους δαίμονες και φόβητρο γι΄ αυτούς. Το πόσο φοβάται ο διάβολος
τη προσευχή φαίνεται από τα εμπόδια που φέρει για να μη προσευχηθεί ο
Χριστιανός και αν θελήσει να προσευχηθεί για να μη προσευχηθεί σωστά, θεάρεστα.
Ο Κύριος
μας, όμως παρακάτω μας μιλά και για το όπλο της νηστείας. Είναι όντως και η
νηστεία όπλο ακαταμάχητο, όπλο που κάνει τον Χριστιανό ισχυρό μπροστά στους
πειρασμούς του πονηρού δαίμονος.
Ο ιερός
Χρυσόστομος λέει: «όπως η πολυφαγία προξενεί αναρίθμητα κακά στο ανθρώπινο
γένος, έτσι και η νηστεία και η απαλλαγή από την κοιλιοδουλεία έχει γίνει
πάντοτε αιτία ανεκφράστων αγαθών εις ημάς». «Γι΄ αυτό ενήστευσεν στην έρημο ο
Κύριος» λέγει ο ιερός Πατήρ, «δια να μας διδάξει». «Πόσο μεγάλο είναι η νηστεία
καλόν και όπλον είναι κατά του διαβόλου μέγιστον».
Έτσι είναι
αγαπητοί. Η νηστεία είναι το πρώτο, το βασικό στάδιο μιας γενικότερης
προσπάθειας να καθυποτάξουμε τον κακό εαυτό μας, να τον θέσουμε υπό την
διαρκή επίβλεψη και καθοδήγηση του θείου
νόμου, να ισχυροποιήσει τη θέλησή μας, να φρουρήσει την ψυχή μας και
απομακρύνει τις επιβουλές του πονηρού.
Αν
μελετήσουμε τους βίους των αγίων μας θα δούμε θαυμαστά γεγονότα, τα οποία
βεβαιώνουν ότι όπου καλλιεργήθηκε η νηστεία, όπως ορίζει ο Θεός μας, συνετρίβη
η προσβολή των δαιμόνων, αλλά και άνθρωποι δαιμονισμένοι ελευθερώθηκαν από
δαιμόνια.
Ο άγιος
Ιωάννης της Κλίμακος, μεγάλος νηστευτής και διδάσκαλος της αληθούς νηστείας και
εγκράτειας μεταξύ άλλων λέει: «Η νηστεία είναι μια μάχαιρα όπου κόπτει και
εμποδίζει τον λάρυγγα από τα ηδονικά γλυκά βρώματα, διώκει τους δαίμονας και
τας αμαρτίας και ανοίγει την θύραν του Παραδείσου».
Αυτά τα
δύο όπλα αγαπητοί αν θέλουμε να είμαστε άτρωτοι από τις επήρειες των δαιμόνων,
ας τα αγαπήσουμε και ας τα φέρουμε στη ζωή μας. Ας προσέξουμε πολύ αυτό που
λέει ο Κύριος μας: «εν ουδενί δύναται εξελθείν το γένος των δαιμόνων από τον
άνθρωπο». Με τίποτα άλλο παρά μόνο με προσευχή και νηστεία. Όπλο ισχυρό και
καταλυτικό η προσευχή, όπλο φοβερό και η νηστεία για τους δαίμονες.
Δυστυχώς
εμείς οι σύγχρονοι Χριστιανοί εγκαταλείψαμε τα όπλα αυτά. Δεν ακούμε τον Κύριο,
δεν τα χρησιμοποιούμε. Απόστολοι, Μάρτυρες, Πατέρες, Άγιοι, Όσιοι και
Νεομάρτυρες τα χρησιμοποίησαν, συνέτριψαν τον δόλιο εχθρό, έμειναν νικηταί και
τροπαιούχοι. Καλλιέργησαν αρετές, αγιάσθηκαν και εμείς δεν διδασκόμαστε από
αυτά.
Να
αγαπήσουμε λοιπόν και να καλλιεργήσουμε την προσευχή. «Να παρακαλείτε τον Θεόν
με κάθε είδος προσευχής και αιτήσεως» συμβουλεύει ο Απόστολος Παύλος.
Ναι,
παντού και πάντοτε να προσευχόμαστε με πίστη, με ταπείνωση, με καθαρότητα, με
προσοχή, με θερμότητα για να είμαστε ενωμένοι με τον Θεό μας τον Παντοδύναμο
και να γινόμαστε ισχυροί «εν πολέμω» με τον πονηρό.
Να
αγαπήσουμε και την νηστεία και να την καλλιεργήσουμε. Αυτή τη περιφρονημένη
αρετή. Να αφήσουμε τη λατρεία του σαρκικού εαυτού μας, την ολιγοπιστία και την
φοβία μη πάθουμε κάτι από τη νηστεία και αν δεν έχουμε λόγο υγείας να
νηστέψουμε αγαπητοί, για να φέρουμε τον εαυτό μας στο χώρο των αρετών και να
τον κάνουμε απρόσβλητο από τα βέλη του δράκοντος. Έτσι θα γίνουμε και εμείς
χάριτι Θεού, ισχυροί και άξιοι της ευλογίας του Θεού.
Ας το
υπογραμμίσουμε.
Ο διάβολος
δεν φεύγει με τους μάγους, με τις μάγισσες, τα μέντιουμ με τις τόσες πλάνες που
όλοι αυτοί χρησιμοποιούν. Αυτοί περισσότερο δένουν τον άνθρωπο με τον διάβολο
και τον κάνουν υποχείριό του, δαιμονισμένο τον κάνουν και τον οδηγούν στην
απώλεια, στην Κόλαση.
Αγαπητοί
μου αδερφοί,
διερχόμαστε
την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Η Εκκλησία μας προσφέρει αυτή την κατανυκτική
περίοδο τη δυνατότητα περισσότερο να χρησιμοποιούμε τα δύο όπλα, τη προσευχή
και τη νηστεία. Ας θελήσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε αληθινά και ειλικρινά και
θα δούμε τότε πόσο θα ενισχυθούμε, πόσο εύκολα θα νικούμε τις επιθέσεις του
πονηρού, πόσο διαφορετικά θα εορτάσουμε το Πάσχα, πόσο θα αναγεννηθούμε σαν
αγωνιζόμενοι Χριστιανοί.
Αμήν
Αρχιμ.
Νεκτάριος Τριάντης
.jpg)
